پاسخ مهدی منتظر به سؤال یکی از پرسشگران درباره اسم اعظم خداوند

01-05-2014 - 07:26 PM

-1-
الإمام ناصر محمد اليماني

07 - شعبان - 1433 هـ
27 - 06 - 2012 مـ
۷ - تیر - ۱۳۹۱ ه.ش.
04:52 صبح

[ لمتابعة رابط المشـاركــة الأصليَّة للبيــان ]
https://mahdialumma.org/showthread.php?p=49165
ـــــــــــــــــــــ

پاسخ مهدی منتظر به سؤال یکی از پرسشگران درباره اسم اعظم خداوند...

بسم الله الرحمن الرحيم، و الصلاة و السلام على جدي محمد رسول الله و آله الأطهار وجميع أنبياء الله و رسله و آلهم الأطهار و جميع المسلمين التابعين للحق إلى يوم الدين..
السلام عليكم و رحمة الله و بركاته برادر گرامی «أسس» خداوند تعالی می‌فرماید:
{ أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىَ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ } صدق الله العظيم [التوبة:۱۰۹]

امیدوارم شما از گروه اول بوده و چراغی روشن برای امت باشید و از آنجا که شما از منبریان معروف هستید و تصویرتان از طریق ماهواره وارد خانه بسیاری از مسلمانان شده است، برای شرکت در گفت‌وگو درباره‌ی رکنی از ارکان اسلام، یعنی نماز به شما خیرمقدم می‌گوییم. خداوند نماز را به عنوان راه ارتباط بین عبد و معبود قرار داده است و ما به اذن خداوند از آیات محکم کتاب که برای خردمندان مایه پند و اندرز است، درباره آن به‌طور مفصل توضیح خواهیم داد. اما شرطی برای این گفت‌وگو داریم، شرط این است که شما نام حقیقی خود را اعلام نمایید و عکس خود را نیز بگذارید، تا ببینیم آیا واقعاً چهره شما از راه ماهواره پخش شده است و شما را در تلویزیون دیده‌ایم و بر طبق قسمی که یاد کرده‌اید واقعاً از کسانی هستید که در ماهواره حاضر می‌شوید. برادر گرامی سلام بر شما و خوش آمدید، به انصار امر می‌کنیم که احترام شما را به‌جا آورده و برای شما جایگاه ویژه‌ای در نظر بگیرند. در امری که مربوط به «خبر بزرگ» [نبأ عظیم] و گفت‌وگو درباره دین خداست، جدی باش و خود را پنهان مکن، از چه چیزی می‌ترسی ای مرد؟
از علمای امت در تعجبم، کسانی که خداوند آنها را از دعوت امام مهدی ناصر محمد یمانی در «عصر گفت‌وگو قبل از ظهور» آگاه کرده است، اما یکی از مشایخ مشهور جرأت نکرده است تا با گذاشتن عکس و نام واقعی خود با امام ناصر محمد یمانی پیرامون رکن نماز که ستون دین است؛ به گفت‌وگو بنشیند.
ممکن است «أسس» بگوید: «چرا به جای آنکه برای یکی از شیوخ معروف که از انصارت نیست نماز را توضیح دهی، بیان مربوط به نماز را برای انصار خود کامل نمی‌کنی؟» پاسخ امام مهدی ناصر محمد این است: ای مرد! امام مهدی نمی‌خواهد یک فرقه جدید به فرقه‌های اسلامی اضافه کند، چون اگر آن را به صورت کامل بیان کرده و به انصار دستور بدهیم تا ملزم باشند نماز خود را بر اساس بیان حق نماز به‌جا آورند؛ مجبور می‌شوند که مساجد خداوند را ترک کرده و در منازلشان نماز به‌جای آورند و این به دعوت مهدوی صدمه می‌زند. مردم خواهند گفت: فلانی برای اقامه‌ی نماز پنج بار در مسجد حاضر می‌شد تا اینکه پیرو امام ناصر محمد یمانی شد. حال در مسجد ولو یک نوبت از نوبت‌های نماز را اقامه نمی‌کند و مردم تصور خواهند کرد ناصر محمد یمانی باعث گمراهی مردم شده و از او بیشتر بدشان می‌آید و حکم بر گمراه بودن او می‌دهند و به این ترتیب در حق خود ظلم کرده و از دعوت حق پروردگارشان رو می‌گردانند. لذا نمی‌خواهیم بیان نماز را برای انصار عزیزم کامل کنیم و به آنها دستور داده‌ایم نماز خود را مانند نماز اهل سنت و جماعت به‌جا آورند ولو اینکه رکعت‌های نمازشان بیش از حد مفروض باشد، خداوند آن را به عنوان نافله می‌نویسد. خداوند نماز مسلمانان را ولو در نحوه به‌جا آوردنش اختلاف باشد می‌پذیرد؛ مهم این است که نمازشان باید عاری از شرک بوده و احدی را با خداوند نخوانند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:

{ وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا }صدق الله العظيم [الجن:۱۸]

مهم این است که ما آنها را از تاریکی و ظلمت خارج و وارد نور کرده‌ایم تا جز خداوند، کسی را نخوانند و در پیشگاه پروردگار و معبودشان انتظار نداشته باشند یکی از بندگان برایشان شفاعت کند. ما آنها را با بیان حقِ قرآن از رجس شیطان پاک کرده‌ایم، عبادت آنها عبادت حق پروردگارشان شده است و از روی عادت، خداوند را نمی‌خوانند بلکه قدر خداوند را آن‌گونه که شایسته خداوند است می‌دانند و رضوان خداوند را نهایت آمال خود قرار داده‌اند که علت آن هم این است که محبتشان نسبت به خداوند در قلبشان بیشتر و بزرگتر از هر محبتی است و خداوند نیز آنها را دوست دارد. عبادت آنها در برابر پروردگارشان از مادیات دنیا و آخرت خالی شده است. حب خداوند اعظم با حب مادیات در قلب عبد جمع نمی‌شود و بر طبق کتاب خداوند، این بزرگترین فضلی است که به این گروه که محبوب خداوندند و محب او [یحبهم الله و یحبونه] عطا شده است. آنها خدای خود را بیش از هر چیزی در ملکوت خداوند در دنیا و آخرت، دوست دارند.
قسم به خداوند آسمان‌ها و زمین و آنچه که بین آنهاست و پرودگار عرش عظیم که به ملکوت دنیا و آخرت و مانند آن، هر چه که می‌خواهد باشد و هر اندازه هم که مهم باشد، ولو مُلک بلا حدودی باشد که خداوند به تک‌تک آنها بدهد؛ راضی ‌نمی‌شوند مگر اینکه نعیم اعظم ملکوت خداوند محقق شود یعنی خداوند ارحم الراحمین در نفس خود راضی شود. این از شدت محبت آنها نسبت به خداوندشان است که از مرزهای مادی دنیا و آخرت گذشته است. آنها می‌گویند: چگونه از بهشت نعیم و حور العین لذت ببریم درحالی‌که خداوندی که بیش از هر چیزی در نزد ما محبوب است، در نفس خود، به‌خاطر بندگان گمراه که ]از اعمال خود] پشیمان شده‌اند متحسر و حزین باشد! ممکن است این مردی که امیدواریم قلبش بر تقوا بنیان شده باشد [أُسس على التقوى] بگوید: «ناصر محمد؛ آیا تو ادعا می‌کنی خداوند به‌خاطر کافران مفسد در زمین که از دعوت حق روبرگردانیده‌اند، در زمان حیاتشان متحسر است؟» امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: پناه بر خدا که نسبت ناحق به خداوند بدهم، خداوند در این حیات از کافران و تمام کسانی که از حقی که از جانب پروردگارشان آمده است رو گردانند، خشمگین است. سبحان الله، من چیزی که نشان دهد خداوند برای آنها متحسر است پیدا نمی‌کنم! بلکه خداوند نسبت به آنها بسیار غضبناک است و خشم او نسبت به آنها بسیار بیشتر از خشم مؤمنان نسبت به کافران است. سزاوار نیست تا زمانی که خودشان به‌خاطر کوتاهی‌هایی که در پیشگاه خداوند کرده‌اند متحسر نباشند؛ خداوند درنفس خود برای آنها متحسر باشد. به راستی که تنها بعد از نازل شدن عذاب خداوند است که اینان در نفس خود دچار حسرت می‌شوند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:

{ قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَ‌فُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّ‌حْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ‌ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ‌ الرَّ‌حِيمُ ﴿۵۳﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَ‌بِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُ‌ونَ ﴿۵۴﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّ‌بِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُ‌ونَ ﴿۵۵﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ ﴿۵۶﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿۵۷﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَ‌ى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّ‌ةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿۵۸﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْ‌تَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِ‌ينَ ﴿۵۹﴾ }صدق الله العظيم [الزمر]
«أسس» نگاه کن آنان چه زمانی به‌خاطر کوتاهی‌هایی که در پیشگاه خداوند کرده‌اند، در نزد خود متحسر می‌شوند. پاسخی که در کتاب خداوند پیدا می‌کنیم این است که این تحسر بعد از نازل شدن عذاب الهی بر سرشان رخ می‌دهد و طبق فرموده خداوند تعالی هر یک از آنها خواهند گفت:
{ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّ‌بِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُ‌ونَ ﴿۵۵﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ ﴿۵۶﴾ } صدق الله العظيم.
و اما این فتوا که خداوند به‌خاطر گمراهان روگردانی متحسر می‌شود که به علت اعراضشان از دعوت انبیا هلاک شده‌اند، در کجای قرآن آمده است؟ اگر راست می‌گویید برهانتان کجاست؟ مهدی منتظر پاسخ را مستقیم به پروردگار واگذار می‌نماید که در آیات محکم کتابش می‌فرماید:
{ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿۲۹﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿۳۰﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿۳۱﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿۳۲﴾}صدق الله العظيم [يس]

پس برای بندگان نعیم اعظم روشن می‌شود که خداوندشان به‌خاطر بندگان نادمی که عذاب می‌شوند در نفس خود حزین و متاثر است. آنها پیش خود می‌گویند: «در این صورت سزاوار نیست که در بهشت نعیم بمانیم درحالی‌که خداوندی که در نزد ما از همه‌چیز عزیزتر است متحسر و حزین است. هیهات که تا او راضی نشود، ما راضی شویم و اگر او راضی نمی‌شود، پس برای چه ما را آفریده است؟ اینکه از حورالعین و بهشت نعیم او لذت ببریم؟» آنان در آیات محکم کتاب خداوند حکمت خلقتشان را پیدا کرده‌اند: خداوند آنها را برای رفتن به بهشت یا عذاب در آتش جهنم نیافریده است و خداوند تعالی می‌فرماید:

{ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (۵۶)}صدق الله العظيم [الذاريات]

آیا به‌خاطر آنکه این گروه ِمحبوبان خداوند و محبان او، رضوان الله «نعیم اعظم» را به عنوان هدف نهایی خود اختیار کرده و از آن به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به بهشت کوچکتر خداوند استفاده نمی‌کنند؛ آنها را از راه راست [صراط مستقیم] منحرف می‌شمارید؟ هیهات هیهات ...قسم به خداوند عظیم آنها درحالی‌که هنوز در این دنیا هستند می‌دانند «رضوان الهی» نعیم بزرگتر خداوند است و بهشت، نعیم کوچکتر او؛ پس چگونه از نعیم بزرگتر خداوند [یعنی رضایت خدا] به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به نعیم کوچکتر استفاده کنند! مگر خداوند در محکمات کتاب خود فتوا نداده است که نعیم رضوان خدا بالاتر و عظیم‌تر از بهشت اوست ؟خداوند تعالی می‌فرماید:

{ وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۷۲) }صدق الله العظيم [التوبة]

سؤالی که امام مهدی درباره حقیقت اسم اعظم خداوند؛ از تمام مسلمانان دارد این است که: آیا شما انصار امام مهدی در عصر «گفت‌وگو قبل از ظهور» را از راه راست گمراه می‌دانید چون رضایت خداوند در نفسش را خواسته ثابت خود در دنیا و آخرت قرار داده‌اند؟ بگو اگر راست می‌گویید، برهانتان چیست؟ به خداوند یکتایی که جز او خدایی نیست قسم، این گروه از مردم که محبوب خداوند هستند و محب او [يحبهم الله ويحبونه] حقاً به این نتیجه رسیده‌اند که بدون هیچ شک‌وتردیدی، رضوان خداوند، نعیمی بزرگتر از بهشت اوست؛ لذا رضوان خداوند را به عنوان هدف نهایی خود برگزیده‌اند. این محبوبان و محبان خداوند کسانی هستند که امام مهدی منتظر در برابر تمام بشریت در حقشان فتوا داده و می‌گوید: قسم به خداوند بزرگ که پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه بین آنهاست، قسم به پروردگار عرش عظیم، آنها همگی به ملکوت دنیا و آخرت خداوند راضی نخواهند شد، مگر نعیم اعظم خداوند محقق شود و خداوند راضی باشد. آنها خود گواه و شاهد این شهادت حق هستند که امام مهدی درباره‌ی ‌آنان داده است و [امام مهدی] حقیقتی پنهان را برای مردم آشکار نموده که جز خداوند کسی از آن خبر نداشته است .

این نشانه مهدی منتظر حقی است که از جانب خداوند به‌سویتان آمده است و این آیه بزرگترین نشانه در کتاب است. در کل ملکوت و جهان وجود چیزی بزرگتر از نشانه نعیم اعظم نیست ... سبحان الله العظيم و تعالى علوا كبيراً.
تنها این گروه که محبوب خداوند و محبان او هستند، در دنیا و آخرت، همراه امام مهدی ثابت قدم می‌مانند. حب خداوند آنها را از نقاط پراکنده جهان به دور هم جمع کرده است. به خداوند یگانه سوگند که انبیا و شهیدان به مقام و نزدیکی بودن آنها نسبت به خداوند غبطه می‌خورند و این گروه نه از انبیا خداوند هستند و نه در آرزوی شهادت در راه خداوند؛ بنابراین از شهدا نیستند زیرا که آرزوی رویارویی با کافران و ریختن خون آنها را ندارند بلکه در آرزو چیزی هستند که در نزد خداوند محبوب‌تر است و آن، هدایت شدن کافران است. لذا می‌بینید آرزو ندارند با کافران بجنگند و خون آنها را بریزند تا خود وارد بهشت شوند. بلکه در پی هدایت تمامی امت‌ها هستند. هدف آنها هدایت همه مردم است و شب‌وروز برای تحقق این هدف بزرگ و متعالی تلاش می‌کنند. آنها رحمت خداوند بر مردم‌اند، قدر آنها دانسته نشده و کسی از راز آنها آگاه نیست. به خداوند بزرگ سوگند که این حقیقت قومی است که محبوب خداوند و مُحِب او هستند و خداوند در محکمات کتاب خود وعده‌ی آوردن آنها را به شما داده است:
{ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ ءاَمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى المُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللهِ وَلا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ(۵۴) }صدق الله العظيم [المائدة]
ممکن است کسی این سؤال را مطرح کند که: «ناصر محمد، آیا نمی‌بینی این قوم محبوب خداوند و مُحِب او [یحبهم الله و یحبونه] در آرزوی جنگیدن و ریختن خون کافران هستند، نه هدایتشان؟ دلیل آن هم این فرموده خداوند تعالی است که :
{ أَذِلَّةٍ عَلَى المُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللهِ}صدق الله العظيم».

امام مهدی در پاسخ می‌گوید: به خداوند قسم، تنها این را می‌دانم که آرزوی آنها رویارویی با شیاطین جن و انس است و در آرزوی جنگ با کافران گمراهی که از حال خود خبر ندارند، نیستند. اما مقصود از جهادی که در این آیه آمده است، جهاد «دعوت از بشر» برای تحقق نعیم اعظم است و در این راه از سرزنش احدی نمی‌ترسند. آنها به‌خاطر جنگ سرزنش نمی‌شوند، بلکه دعوتشان است که باعث می‌شود مورد شماتت کسانی قرار بگیرند که راز دعوت آنها را نمی‌دانند.
به خداوندی خدا قسم، بالاترین فضلی که خداوند برای بندگانش در کتاب خود معین فرموده است، فضلی است که به این قوم [یحبهم الله و یحبونه] عطا شده است؛ آیا اثری از بهشت و آتش در عبادت آنها می‌بینید؟ بلکه راز عبادت آنها در برابر خداوند در این آیه آمده است چون محبت آنها به خداوند آنقدر بزرگ و عظیم است که از علائق مادی [هر چه که می‌خواهد باشد] گذشته است و مادیات را چه در دنیا و چه آخرت حقیر و کوچک می‌شمارند و در نفس خود، راضی نمی‌شوند مگر اینکه حبیبشان راضی شود. برای همین است که خداوند در جایی که از آنها سخن می‌گوید، حرفی از بهشت و آتش به میان نمی‌آورد. خداوند تعالی می‌فرماید:

{ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ ءاَمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى المُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللهِ وَلا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (۵۴)} صدق الله العظيم [المائدة]
به خداوندی که خدایی جز او نیست سوگند بزرگترین فضل آنها این است که عبادتشان نسبت به پروردگار به کل از مادیات پاک شده است: { ذَلِكَ فَضْلُ اللهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ } صدق الله العظيم. آیا در جایی که از فضل خداوند بر آنها سخن گفته می‌شود، نامی از بهشت آمده و بهشت به عنوان بزرگترین فضل برایشان مقرر شده است؟ هرگز چنین نیست! بزرگترین فضل کتاب همانا{ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ } است. لذا خداوند تعالی می‌فرماید:
{ ذَلِكَ فَضْلُ اللهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ }.

شاید شخصی این سؤال را مطرح کند: « این فضل مورد نظر کدام است»؟ جواب را مستفیم از محکمات کتاب می‌آوریم که: «يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ»، ولی حب آنها نسبت به خداوند از محدوده‌ی مادیات عبور کرده است و رضوان خداوند، نهایت آرزوی آنان است و تا او راضی نشود؛ راضی نخواهند شد و شما شاهد باشید...
ب‌ راستی که خداوند صد نام دارد و انبیا، نود و نه نام را به امت‌ها یاد داده‌اند، خداوند، آگاه کردن بشریت از نام اعظم خود را به امام مهدی منتظر واگذار کرده است، نامی که همان «صفت رضوان خداوند در نفسش نسبت به بندگان» است و راز امام مهدی منتظر در همین امر نهفته است، اگر که ایمان بیاورید...
ممکن است یکی از کسانی که اسامی خداوند را تحریف می‌کنند، سؤال کند: «ناصر محمد به‌درستی که نام اعظم خداوند نامی است که هرگاه آن را بخوانند از خداوند پاسخ می‌گیرند». پاسخ امام مهدی این است که: بین اسامی حسنه خداوند [اسماء الحسنی] تفاوتی وجود ندارد. خداوند بسیار بالاتر و پاک و منزه از این توصیفات است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:

{ وَلله الأَسْمَاء الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُواْ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَآئِهِ }[الأعراف۱۸۰]
و خداوند تعالی می فرماید:

{قُلِ ادْعُواْ الله أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَنَ أَيًّا مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الأَسْمَاء الْحُسْنَى }صدق الله العظيم [الإسراء:۱۱۰]

چطور اعتقاد دارید اسم اعظم خداوند نامی است که اگر با آن خدا را بخوانید، از او پاسخ می‌گیرید؟ ای خطبای منابر و ای مفتی‌ها! آیا این عقیده‌ی باطل، به معنی جدایی انداختن بین اسماء الهی نیست؟ این‌طور که تصور می‌کنید نیست، بلکه خداوند را با هر یک از اسامی حسنه او بخوانید، پاسخ می‌گیرید تصدیق فرموده‌ی خداوند تعالی:

{قُلِ ادْعُواْ الله أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَنَ أَيًّا مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الأَسْمَاء الْحُسْنَى }صدق الله العظيم [الإسراء:۱۱۰]

اما شما از شدت جهالت، تصور کرده‌اید اسم اعظم خداوند از دیگر اسامی حسنه او برتر و بزرگتر است، ای کسانی که ندانسته به خداوند نسبت می‌دهید، شما دروغ گویید. پس امام مهدی منتظر ناصر محمد یمانی برای شما فتوا می‌دهد علت آنکه به این نام، اسم اعظم گفته می‌شود چیست. منظور این نیست که نام اعظم خداوند بزرگتر از سایر اسماء حسنی اوست، سبحان الله که خداوند یکی است و تفاوتی بین اسماء الحسنی وجود ندارد. راز آنکه خداوند، اسم اعظم الهی را «اعظم» وصف می‌کند در این است که صفت رضوان خداوند در نفس خود نسبت به مردمان را در آن نهاده است. کسانی که قدر خدا را آن‌گونه که شایسته اوست شناخته‌ و دریافته‌اند رضوان خداوند در نفسش نسبت به بندگان؛ همان نعیم اعظم است که از بهشت خداوند بسیار بزرگتر است. به این دلیل اسم اعظم نامیده می‌شود که صفت رضوان او نسبت به خلق، نعیمی است که از بهشت خداوند بسیار بزرگتر است. هم‌چنان که از کتاب خداوند برایتان فتوا داده بودیم: به راستی که رضوان الله نسبت به بندگانش واقعاً بزرگتر از بهشت اوست.
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَعَدَاللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۷۲) }صدق الله العظيم [التوبة]

ممکن است یکی از اندیشمندان صحبت مرا قطع کرده و بگوید: «اگر شما واقعاً و بدون شک‌وتردید مهدی منتظر هستید، حکایت گروهی را که خداوند در کتاب خود وعده برانگیخته شدن آنها را داده‌است تا مسلمانان و تمام مردم را به سوی بصیرتی دعوت کنند که از جانب خداوندشان آمده است، برایمان وصف کنید تا آنها را از میان دعوتگران الهی تشخیص دهیم». امام مهدی پاسخ را به آیات محکم کتاب خداوند واگذار می‌کند :

{ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ }صدق الله العظيم

نمی‌بینید از بهشت و نعیم آن سخن بگویند، بلکه مردم را به‌سوی نعیم اعظم خداوند می‌خوانند و از آنها دعوت می‌کنند تا رضوان خداوند را هدف نهایی خود قرار دهند و به آنها یاد می‌دهند که این نعیم، به حق بزرگتر از بهشت خداوند است. اما این حقیقت را جز کسانی که در کتاب به اصحاب حب بزرگ شناخته می‌شوند؛ درک نخواهند کرد. آنها به دعوت امام مهدی پاسخ می‌دهند که مردم را به‌سوی نعیم اعظم خداوند که بزرگتر از دنیا و آخرت است فرا می‌خواند. اگر این توصیف در مورد قومی از این امت که محبوب خداوند هستند و محب او صدق نکند؛ من امام مهدی منتظر نیستم و شما بر این امر شاهد باشید. آنها قبل از آنکه چهره او را در عالم حقیقت ببینند، بدون هیچ شک‌وتردیدی یقین دارند امام ناصر محمد یمانی به‌راستی امام مهدی منتظر است. آنها صورت او را در قالب عکس دیده‌اند اما چه باعث شده است که بی شک‌وتردید به او یقین داشته باشند؟ جواب درست و حق این است: راز یقین آنها در آیه‌ای نهفته است که خداوند به واسطه آن مهدی منتظر را یاری داده است. آن آیه را نه چشم‌ها دیده است و نه گوش‌ها شنیده است، به رغم اینکه عظیم‌ترین آیه کتاب خداوند است،عظیم ترین آیه کتاب خدا... بلکه از تمام آیات بزرگ ملکوت دنیا و آخرت نیز بزرگتر است و این آیه حقیقت اسم اعظم الهی است. برای همین به ملکوت آیات خداوند در دنیا و ملکوت آیات خداوند درآخرت راضی نمی‌شوند مگر خدایشان در نفسش راضی بوده و در نفس خود متحسر و حزین نباشد. وعلت حسرت خداوند درنفسش؛ نسبت به بندگان گمراهی که از اعمال خود پشیمان می‌شوند، صفت رحمت الهی در نفسش است. این خداوند ارحم الراحمین شماست پس او را بپرستید تا یقین فرا رسد. وسلام على المرسلين والحمد لله رب العالمين..
«أسس»! به نظر می‌رسد این نام را برای استهزا انتخاب کرده‌ای مگر اینکه منظورت از این نام این باشد که قلب تو بر اساس تقوی شکل گرفته است که اگر چنین باشد چه مرد خوبی هستی و خداوند از آنچه که در نفس تو می‌گذرد آگاه است و به‌سوی خدای خود می‌روی که حساب با اوست. ممکن است «أسس» صحبت من را قطع کرده و بگوید: «صبر کن ناصر محمد، آیا تو تصور می‌کنی انصار تو قومی هستند که محبوب و محب خدا بوده [یحبهم الله و یحبونه] و خداوند را بیش از انبیا و رسولانش دوست دارند»؟ امام مهدی در پاسخ می‌گوید: حاشا لله الرب العالمین؛ به خداوند قسم که آنها با محبت بسیار زیادی خدا را دوست دارند. به خداوند عظیم سوگند اگر انبیا و رسولان خداوند آگاهی داشتند که خداوند بعد از پاسخ به دعای آنها و هلاکت قومشان، در نفس خود برای بندگان گمراهش متحسر و حزین است؛ بر علیه بندگان گمراه خداوند، دعا نکرده و صبر می‌کردند تا خداوند هدایتشان کند. امام مهدی به این گروه که محبوب خداوندند و محب او آموخته است که خداوند ارحم الراحمین به‌خاطر بندگان گمراهی که بعد از نزول صیحه عذاب و یا در حال گمراهی، مرده و بعد از عذاب، نادم شده‌اند؛ متحسر و حزین است. انصار مهدی منتظر در «عصر گفت‌وگو پیش از ظهور» کسانی که محبوب خدا هستند و محب او، بعد از آگاهی از این امر می‌گویند: «حال که چنین است، چگونه ما به بهشت نعیم و حورالعین شادمان باشیم درحالی‌که حبیب ما خداوند الرحمن الرحیم در نفس خود برای بندگان گمراه خود حسرت خورده و حزین است! پناه بر پروردگار جهانیان. تا حبیب ما خداوند الرحمن الرحیم راضی نباشد؛ ما به ملکوت دنیا و آخرت راضی نخواهیم شد.» پس امام مهدی منتظر حق، ناصر محمد یمانی در جواب می‌گوید: پس بیایید و با تمام توان و با هر وسیله‌ای تلاش کنید و از مردم دعوت نمایید تا رضوان نعیم اعظم خداوند محقق شود و در این راه از سرزنش هیچ شماتت‌کننده‌ای هراس به خود راه ندهید. اما بر اساس توانتان و قدرتتان عمل کنید که خداوند هیچ‌کس را بیش از توانش مکلف نمی‌کند. شما می‌خواهید خداوند در نفس خود راضی باشد و پیش از این دانستید که از کفر بندگانش راضی نیست و شکرگزاری آنها او را راضی می‌کند. پس تا زمانی که رضوان خداوند در نفسش محقق شود، مجاهدانه بکوشید و مردم را با بصیرتی که از جانب خدایتان آمده است دعوت کنید تا همه مردم به یک امت تبدیل شوند که در راه راست و مستقیم قرار گرفته‌اند و خداوند را بدون شرک عبادت می‌کنند تا خداوند راضی شود.
خدایا شاهد باش که من امر را ابلاغ کردم و سیاره عذاب پشت دروازه‌هاست. باشد که مردم، از بیان حق ذکر که توسط مهدی منتظر ناصر محمد یمانی، خلیفه خدا بر بشر، برایشان گفته می‌شود، تبعیت کنند و اگر رو برگردانده و بگویند: «ناصر محمد تو دروغ‌گوی بی‌شرمی هستی»، در شب عبور سیاره سقر که از عصری به عصر دیگر به سراغ زمین می‌آید؛ مشخص خواهد شد دروغ‌گوی بدکار کیست. در شبی که در آن، شب از روز پیشی می‌گیرد، شبی که در یکی از ماه‌ها بدر کامل می‌شود. شبی که در خلال آن مهدی منتظر یک شبه بر تمام مردم مسلط می‌گردد و تمامی معارضان، خوار و زبون می‌شوند، همان کسانی که از بیان حق قرآن عظیم رو برمی‌گردانند.
وسلامٌ على المرسلين على المرسلين والحمد لله رب العالمين..
خليفة الله وعبده الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.

49169

15-07-2016 - 02:44 PM

- 2 -
الإمام ناصر محمد اليماني
09 - شعبان - 1433 هـ
29 - 06 - 2012 مـ
۹- تیر - ۱۳۹۱ه.ش.
06:21 صباحاً
ــــــــــــــــــــ

پاسخ مختصر مهدی منتظر به منکران اسم اعظم الهی....

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدي محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم وجميع أنبياء الله ورسله وآلهم الطيبين وجميع المسلمين التابعين للحقّ إلى يوم الدين، أمّا بعد..
ای مرد! اسم مستعار دیگری جز «سس» نبود؟ چگونه می‌خواهی حین گفت‌وگو تو را «سس» خطاب کنیم؟ خداوند می‌داند منظور تو از اسم «سس» چیست. به هرحال، با روایت حقی آمده‌‌ای که درباره این است که اسمای الحسنی نود و نه اسم هستند ولی محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم می‌داند که تمام اسمای الهی را به مسلمانان نیاموخته و هنوز نامی از نام‌های خدا پنهان مانده است. برای همین ایشان علیه الصلاة و السلام می‌فرماید:‌
[ما أصاب أحداً قط همٌّ ولا حزنٌ فقال اللهم إني عبدك وابن عبدك وأمتك، ناصيتي بيدك ماض في حكمك، عدلٌ فيَّ قضاؤك، أسألك بكل اسم هو لك، سميت به نفسك، أو أنزلته في كتابك، أو علمته أحداً من خلقك، أو استأثرت به في علم الغيب عندك، أن تجعل القرآن العظيم ربيع قلبي، ونور صدري، وجلاء حزني وذهاب همي وغمي، إلا أذهب الله همه وحزنه وأبدله مكانه فرجاً].

[ نشده که به کسی حزن و اندوهی برسد و بگوید «خدایا من عبد تو و فرزند عبد و کنیز توأم؛ زمام هستی من به دست و حکم توست. قضای تو عدل است؛ خدایا تو را با تمام نام‌هایت می‌خوانم که خود را با آنها خوانده‌ای یا در کتابت نازل نموده‌ای و یا به احدی از مخلوقاتت آموخته‌ای و یا در علم غیب نزد خود نهان داشتی؛ خدایا قرآن عظیم را بهار قلبم و نور سینه‌ام و جلاء اندوهم قرار ده و با آن هم و غمم را ببر». مگر این که خداوند نگرانی و حزنش را برطرف کرده و فرج را به جای آن بنشاند.]
به فرموده محمد رسول الله -صلى الله عليه وآله وسلم- توجه کنید که می‌فرماید:
[یا در کتابت نازل نموده‌ای و یا به احدی از مخلوقاتت آموخته‌ای و یا در علم غیب نزد خود نهان داشتی؛]
پایان حدیث محمد رسول الله -صلى الله عليه وآله وسلم- که البته به آن چیزی اضافه شدن و حدیث حق این است:‌
[اللهم إني عبدك وابن أمتك ناصيتي بيدك ماض في حكمك عدل في قضاؤك أسألك بكل اسم هو لك سميت به نفسك وأنزلته في كتابك واستأثرت به في علم الغيب عندك وعلمته لأحد من خلقك أن تجعل القرآن العظيم ربيع قلبي، ونور صدري، وجلاء حزني وذهاب همي وغمي، إلا أذهب الله همه وحزنه وأبدله مكانه فرجاً]. صدق عليه الصلاة والسلام.
[خدایا من عبد تو و فرزند کنیز توأم، زمام هستی من به دست و حکم توست. قضای تو عدل است. خدایا تو را با تمام نام‌هایت می‌خوانم که خود را با آنها خوانده‌ای؛ و در کتابت نازل نموده‌ای و در علم غیب نزد خود نهان داشتی و به احدی از مخلوقاتت آموخته‌ای و خدایا قرآن عظیم را بهار قلبم و نور سینه‌ام و جلاء اندوهم قرار ده و با آن هم و غمم را ببر» مگر این که خداوند نگرانی و حزنش را برطرف کرده و فرج را به جای آن بنشاند.] صدق عليه الصلاة والسلام.
ولی این إضافات فرصت این را فراهم می‌کند تا به اسمای الهی چنین افترا زده شود که خداوند تمام نام‌های خود را در کتاب خود نازل نفرموده و اگر بخواهد آن را به هریک از بندگانش یاد خواهد داد و سپس اسامی برای خدا بیاورند که در آیات محکم قرآن، دلیلی از نزد خدا برای آنها نازل نشده‌آست و سپس بگویند: « مگر محمدٌ رسول الله - صلى الله عليه وآله سلم - نفرمودند که خداوند اگر بخواهد به هر یک از بندگانش اسامی را یاد می‌دهد که در کتابش و بر رسولانش نازل نشده‌اند؟» سپس فرصت الحاد در أسماء الحسنی الهی فراهم می‌شود و خداوند بر همه چیز احاطه کامل دارد.
اما خداوند امام مهدی را از اسمی که در علم غیب پنهان بود آگاه نمود تا آن را به امتش بیاموزد. خداوند مقرر فرمود تا این اسم از آیات بسیار بزرگ تصدیق مهدی منتظر باشد و مقصود اسم الله الأعظم است که جناب «سس» تو از آن خبر نداری. آیا نمی‌دانی که حکمت آفرینش بندگان، در نام اعظم الهی نهفته است و این نام «نعیم» اعظم است؟ علت این که صفت اعظم به آن داده شده این نیست که از دیگر اسماء الحسنی بزرگتر است سبحانه و تعالی علوا کبیرا! بلکه علت این است که خداوند آن را صفت رضوان نفس خود بر بندگانش قرار داده و به آنان فتوا می‌دهد که خواهند دید رضوان خدا؛ به حق نعیمی بسیار بزرگتر از نعیم جنت الهی است. مهدی منتظر این را از خودش نیاورده است؛ بلکه خداوند در آیات محکم کتابش فتوا می‌دهد که نعیم رضوان خدا بربندگانش از نعیم جنت او بزرگ‌تر است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم [التوبة:۷۲].
شاید «سس» بخواهد بگوید: مقصود خداوند از این فرموده چیست:
{وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم[التوبة:۷۲]؟»

عبدالنعیم اعظم امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: این نعیم اعظم، نعیمی است که از جنات النعیم خدا بسیار بزرگتر است و آن، صفت رضوان نفس خدا بر بندگان است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۷۲)} صدق الله العظيم [التوبة].
آیا منکر صفات خداوندی که در أسماء الحسنی آمده‌اند؟ برای مثال «الکریم» و این صفت کرم خداوند است و می‌بینی که خداوند در مورد همه چیز به تو کرم داشته است؛ چقدر خداوند کریم است و همین طور «الخالق»، حقیقت خلقت خداوند را در برابرت می‌بینی. اسم اعظم الهی هم همین طور است، خداوند صفت رضوان خود بر بندگان را اسم اعظم خود قرار داده‌است و لذا خواهند دید که حقیقتاً از نعیم جنت خدا بزرگتر است و برای همین راضی نمی‌شوند تا خدا راضی شود؛ حقیقت اسم الله الأعظم، به طور مطلق بزرگترین آیت و نشانه در کتاب است و تمام ملکوت خدا با آن برابری نمی‌کند.
برادر گرامی جناب «سس»، همانا که حقیقت اسم اعظم الهی، دیگر در پس غیب پنهان نیست و انصار پیشگام برگزیده؛ می‌دانند رضوان خدا بر بندگانش، بی شک‌وتردید، نعیمی است که از نعیم بهشت خداوند بسیار بزرگتر است و برای همین هم نعیم اکبر را وسیله تحقق نعیم کوچک‌تر نمی‌کنند. پس گوش کن چه می‌گویم: به خداوند نعیم اعظم قسم، اگر خدا به یکی از آنان ملکوت نعیمی را عنایت فرماید که به اندازه آسمان‌ها و زمین است، اگر بدانند که پروردگار و حبیب‌شان در نفسش راضی نیست و سپس دریابد اگر تمام آن ملکوت نعیم جنت را انفاق کند، رضوان نفس پروردگارش محقق خواهد شد؛ بدون مثقال ذره‌ای تأسف و با سرور و شادمانی، آن را انفاق خواهد کرد. پس عزیز من، اگر آنها نمی‌دانستند رضوان خدا بر بندگانش حقیقتاً نعیم اعظم است، چرا نعیم جنت خدا را انفاق می‌کردند؟ اما آنها می‌دانند رضوان خدا نعیم اکبر است که بی هیچ شک‌وتردیدی از نعیم جنت خداوند بزرگتر می‌باشد؛ همان طور که خداوند در کتابش آن را برایشان توصیف نموده است:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۷۲)} صدق الله العظيم [التوبة].
به پروردگارم قسم که چنین است و صفت رضوان خدا، حقیقتاً در برابر نعیم جنت، نعیم اکبراست. برادر کریم جناب «سس» آیا برای این که رضوان خداوند نعیم اکبر را غایت خود دانسته و از آن برای تحقق نعیم کوچک‌تر خدا استفاده نمی‌کنیم؛ ما را ملامت می‌کنی؟ این حقیقت واقعی و حق در مورد قومی است که محبوب خدا هستند و محب او: {ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ} صدق الله العظيم [المائدة:۵۴].
به خداقسم؛ اگر این فضل به توعنایت شده بود، اصلاً در مورد آن با امام مهدی مجادله نمی‌کردی. این فضل هنوز به تو عنایت نشده است و امور گذشته و آینده از آن خداست.
و اما نماز، می‌بینی که قرآنییون روزانه تنها سه نماز می‌خوانند؛ مقصود این نیست که تعداد رکعت نماز را اضافه یا کم کنند؛ بلکه دو نماز از نمازهای پنج‌گانه را از دست داده‌اند. من نمی‌خواهم در مورد رکن نماز با تو گفت‌وگو کنم؛ ما در این مورد در برابرتان به حق حجت آوردیم و هیچ یک از علمای امت که از امر ما باخبر شدند؛ جرأت نکردند به بیان نماز اعتراض کنند.
ای مرد! آیا به نماز کوتاه [قصر یا شکسته] فکر نمی‌کنید؟ نماز کوتاه یعنی به جای دو رکعت، یک رکعت به‌جا آورده شود، مگر امام که آن را همان گونه که نازل شده به‌جا می‌آورد و گروهی همراه با امام رکعت اول را می‌خوانند تا تشهد وسط نماز کامل شود. سپس سلام داده و کنار می‌روند. ولی امام قیام می‌کند تا دومین رکعت را به‌جا آورد و گروه دیگری که نماز نخوانده بودند، آمده و همراه امام رکعت دوم را به‌جا میآاورند و پس از تشهد؛ امام سلام می‌دهد و آنها نیز با او سلام می‌دهند. به این ترتیب نماز به حق بین دو گروه به صورت مساوی تقسیم شده است و به هیچ یک از گروه‌ها ظلم نشده و هر دو گروه فاتحه را خوانده و تشهد داده‌اند.
اما من نمی‌بینم شما بعد از رکعت اول نماز، تشهد وسط را به‌جا آورید. بلکه می‌گویید رکعت اول را که خواندیم؛ ،سجده کرده و سپس قیام می‌کنیم. و اما گروه اول، آیا به آنها دستور داده‌اید بدون تشهد سلام دهند یا اینکه بنشینند و تشهد را تا آخر گفته و سپس سلام بدهند، بعد کنار بروند و امام همان طور سرپا بماند و منتظر گروه دوم شود؟ شما را چه می‌شود چگونه حکم می‌کنید؟ بلکه باید وسط همه نمازها؛ بعد از رکعت اول تشهد خواند. به این ترتیب می‌بینید که نماز کوتاه [قصر] هر دو گروه درست و به دقت مانند هم است و بدون خطا و متناسب است؛ مگر فکر نمی‌کنید؟
عجیب‌تر این است که با نماز مغرب می‌خواهید چه کنید؟ چگونه می‌خواهید آن را به صورت کوتاه [قصر] بین دو گروه تقسیم کنید! مگر فکر نمی‌کنید؟ یا می‌خواهید سر از خود بگویید نماز مغرب کوتاه [قصر] خوانده نمی‌شود؛ سبحان الله ! خداوند تعالی فرموده است:
{وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبِينًا (۱۰۱)} صدق الله العظيم [النساء].
نماز کوتاه [قصر] در کتاب به این ترتیب است که به جای دو رکعت، یک رکعت به‌جا آورده می‌شود و در آیات کتاب خدا شرط محکمی برای این کار درنظر گرفته شده است:
{إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبِينًا (۱۰۱)} صدق الله العظيم.
سؤالی که مطرح می‌شود این است که اگر برای نماز مغرب، ترس وجود داشت؛ راه حل چیست؟ آیا گروه اول همراه پیامبر -صلى الله عليه وعليهم وسلم تسليماً- نماز مغرب را می‌خواندند و سپس یک‌ بار دیگر ایشان نماز مغرب را به‌جا می‌آوردند تا گروه دیگر با ایشان نماز بخوانند؟ برهانتان چیست اگر راست می‌گویید. یا می‌گویید نماز مغرب شکسته [قصر] ندارد؟ این فتوا را از خودتان درآورده‌اید و حسبي الله ونعم الوكيل.
در هر صورت بین من و شما گفت‌وگویی در مورد نماز انجام نمی‌شود؛ مگر شرطی که برای گفت‌وگو پیرامون رکن نماز گذاشته‌ایم؛ برآورده شود و این شرط مختص مفتیان کشورهای اسلامی است که باید عکس و نام واقعی خود را بگذارند. برایتان روشن کردیم چرا گفت‌وگو در مورد رکن نماز را به تأخیر می‌اندازیم، چون اگر کامل شود، انصار مهدی منتظر مجبور می‌شوند مساجد را ترک کنند؛ چون نمازشان فرق دارد و نمی‌توانند بعد از رکعت اول، تشهد وسط نماز را بخوانند؛ به همین ترتیب تعداد رکعت نمازهای ظهر و عصر و مغرب و عشاء مردم بیشتر است؛ ولی خداوند نمازشان را می‌پذیرد و رکعت‌های اضافی به عنوان نافله نزد پروردگارشان محاسبه خواهد شد و ترس و اندوهی نداشته باشند. مهم‌ترین امر این است که نماز خالی از شرک و خاک پدرم امام حسین علیه الصلاة و السلام و آله الأطهار باشد.
وسلامٌ على المرسلين ، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

49424

الموضوع: پاسخ مهدی منتظر به سؤال یکی از پرسشگران درباره اسم اعظم خداوند

أدوات الموضوع

ضوابط المشاركة