المساعد الشخصي الرقمي

مشاهدة النسخة كاملة : ئیمام مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو هه‌واڵتان له‌ مەحكه‌می زیكر له‌ كتێبی اللە ی زانا به‌ په‌نهان و نهێنی و غه‌یب و شاراوه‌كانه‌وه‌ بۆ دێنێت



Admin
03-01-2018, 10:48 AM
ئیمام ناصر محمد يه‌مانی
08 - 02 - 1433 کۆچی
03 - 01 - 2012 زایینی
05:39 به‌یانی
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://mahdialumma.com/showthread.php?p=30716
ــــــــــــــــــــــــ

ئیمام مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو هه‌واڵتان له‌ مەحكه‌می زیكر له‌ كتێبی اللە ی زانا به‌ په‌نهان و نهێنی و غه‌یب و شاراوه‌كانه‌وه‌ بۆ دێنێت ..

بەناوی الله ی لەھەموو میھرەبان و بەبەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر، دروودو سڵاو لەسەر باپیرەم محمد پێغەمبەری اللە و کەس و کارە پاکەکەی و هەموو بەسەرخەرەکانی اللە ی تاک و تەنهای زاڵ تاکو ڕۆژی دوایی، لەدوای ئەمە..


سه‌لام و ڕه‌حمه‌ت و به‌ره‌كەتی اللە تان له‌سه‌ر بێت خۆشه‌ویستەکانم پشتیوانە چاکەکارە پێشکەوتووەکان، وه‌ سه‌لامی اللە له‌ سه‌ر میوانی قه‌در گران "ابواللیل" جا به‌خێرهاتی بۆ سه‌ر مێزی گفتوگۆی جیهانی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو له‌ سه‌رده‌می گفتوگۆ به‌ر له‌ ده‌ركه‌وتن (موقع الإمام المهدي ناصر محمد اليماني منتديات البشرى الإسلامية).

وه‌ ئه‌ی (ابا اللیل)، من ده‌تبینم هاتووی قسه له‌گه‌ڵ پشتیوانەکانی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو ده‌كه‌ی به‌م فه‌رمووده‌یه‌ی اللە ی پایەبەرز کە ده‌فه‌رموێت: {قُلْ إِنْ أَدْرِ‌ي أَقَرِ‌يبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَ‌بِّي أَمَدًا ﴿٢٥﴾ عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ‌ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا ﴿٢٦﴾ إِلَّا مَنِ ارْ‌تَضَىٰ مِن رَّ‌سُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَ‌صَدًا ﴿٢٧﴾ لِّيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِ‌سَالَاتِ رَ‌بِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَىٰ كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الجن].

جا له‌پاش ئه‌وه‌ (ابو اللیل) ده‌ڵێت:


جا له‌سه‌ر ئه‌م بنه‌مایه‌ كه‌واته‌ ئیمام ناصر محمد یه‌مانی له‌كوێ هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ری هێناوه‌، وه‌ له‌ كوێش هاوه‌ڵانی ئه‌شكه‌وت، وه‌ له‌كوێ بۆشایی زه‌وی، وه ‌ڕاستی مه‌سیحی درۆزن، وه‌ جه‌سته‌ی عیسای كوڕی مه‌ریه‌م؟

جا له‌پاش ئه‌وه‌ مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو وەڵامت ده‌داته‌وه‌و ده‌ڵێم: هه‌واڵه‌كه‌م له‌ مەحكه‌می زیكر له‌ كتێبەکەی اللە ی زانا به‌ غه‌یب و نهێنی و شاراوه‌كانه‌وه‌ هێناوه‌، له‌كاتێكدا هه‌واڵ و ده‌نگوباسی زۆرێک له‌ زانستی غه‌یبی و شاراوه‌ له‌ قورئانی گه‌وره‌دا هه‌یه‌ وه‌ نه‌شمان وتووه‌ وه‌حیێكی تازه‌مان پێدراوه‌ به‌ڵكو به‌ به‌یانی حه‌ق و ڕاست و دروست بۆ قورئانی خاوه‌ن رێزو شكۆ قسه‌تان له‌گه‌ڵدا ده‌كه‌ین و به‌ڵگه‌تان به‌سه‌ردا ده‌هێنینه‌وه‌، وه‌ كاتێكیش فه‌تواتان بۆ ده‌ده‌م به‌وه‌ی هه‌ساره‌ی سزا بریتی یه‌ له‌ هه‌ساره‌ی ئاگر ئه‌وا به‌ڵگه‌كه‌تان له‌ مەحكه‌می قورئاندا بۆ ده‌هێنم به‌وه‌ی هه‌ساره‌ی سزا بریتی یه‌ له‌ هه‌ساره‌ی ئاگر. وه‌كو اللە ی پایەبەرز پشتڕاستی ده‌كاته‌وه‌ له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾ لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ‌ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُ‌سُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُ‌وا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].

به‌هه‌مان شێوه‌ كاتێک فه‌توام بۆ داون به‌وه‌ی تێپه‌ڕبوونی هه‌ساره‌ی ئاگر به‌ نزیكترین شێوه‌ یه‌كێكه‌ له‌ نیشانه‌ گه‌وره‌كانی قیامه‌ت له‌دوای نیشانه‌ی درک كردن. وه‌كو اللە ی پایەبەرز پشتڕاستی ده‌كاته‌وه‌ له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت: {وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ‌ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُ‌وا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْ‌تَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَ‌ضٌ وَالْكَافِرُ‌ونَ مَاذَا أَرَ‌ادَ اللَّـهُ بِهَـٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّـهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَ‌بِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْبَشَرِ‌ ﴿٣١﴾كَلَّا وَالْقَمَرِ‌ ﴿٣٢﴾ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ‌ ﴿٣٣﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ‌ ﴿٣٤﴾ إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ‌ ﴿٣٥﴾ نَذِيرً‌ا لِّلْبَشَرِ‌ ﴿٣٦﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ‌ ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر].

وه‌ پێشتریش پێیدا تێپه‌ربووه‌، به‌ڵام ئه‌مجاره‌ ئه‌م تێپه‌ڕبوونه‌ نزیكتره‌ له‌ زه‌وی تاكو ده‌بێته‌ هۆی پێچه‌وانه‌ بوونه‌وه‌ی سوڕانه‌وه‌ی زه‌وی بۆ ئه‌وه‌ی نیشانه‌یەک له‌ نیشانه‌ گه‌وره‌كان بێته‌جێ، جا شه‌و پێش ڕۆژ بكه‌وێت جا خۆر له‌ خۆر ئاواوه‌ هه‌ڵدێت، وه‌ له‌ لاكانیشه‌وه‌ بۆ زه‌وی دێت واته‌ به‌ده‌وری هه‌ردوو جه‌مسه‌ره‌كه‌دا ده‌سوڕێته‌وه‌ نه‌ک له‌ده‌وری خۆرهەڵات و خۆرئاوا به‌ڵكو له‌ باشوره‌وه‌ بۆ باكور، به‌و مانایه‌ی بۆ زه‌وی دێت له‌لاكانی ئه‌م لاو ئه‌و لای. وه‌كو اللە ی پایەبەرز پشتڕاستی ده‌كاته‌وه‌ له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت: {لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ‌ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُ‌سُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُ‌وا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤١﴾ قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ‌ مِنَ الرَّ‌حْمَـٰنِ ۗ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ‌ رَ‌بِّهِم مُّعْرِ‌ضُونَ ﴿٤٢﴾ أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُم مِّن دُونِنَا ۚ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ‌ أَنفُسِهِمْ وَلَا هُم مِّنَّا يُصْحَبُونَ ﴿٤٣﴾ بَلْ مَتَّعْنَا هَـٰؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ‌ ۗ أَفَلَا يَرَ‌وْنَ أَنَّا نَأْتِي الْأَرْ‌ضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَ‌افِهَا ۚ أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ ﴿٤٤﴾قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُ‌كُم بِالْوَحْيِ ۚ وَلَا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا يُنذَرُ‌ونَ ﴿٤٥﴾ وَلَئِن مَّسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِّنْ عَذَابِ رَ‌بِّكَ لَيَقُولُنَّ يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿٤٦﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].

وه‌ ئه‌م ڕۆژه‌ش بریتی یه‌ له‌ ڕۆژی فه‌تحه‌ گه‌وره‌كه‌ له‌ الله وە بۆ مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو، جا الله به‌هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ر له‌شه‌وێكدا به‌سه‌ر سه‌رجه‌م به‌شه‌ر ده‌ریدخات له‌م شه‌وه‌ی کە شه‌و پێش ڕۆژ ده‌كه‌وێت. وه‌كو اللە ی پایەبەرز پشتڕاستی ده‌كاته‌وه‌ له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٨﴾ قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٢٩﴾ فَأَعْرِ‌ضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ‌ إِنَّهُم مُّنتَظِرُ‌ونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [السجدة].

{لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ‌ وَلَا عَن ظُهُورِ‌هِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَ‌دَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].

وه‌ ئه‌ی (ابا اللیل)، ئه‌مه‌ ڕۆژێكه‌ کەوا شه‌و پێش ڕۆژ ده‌كه‌وێت شه‌وی تێپه‌ڕبوونی هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ر کە لەسەردەمێکەوە بۆ سەردەمێکی تر بۆ بەشەر دەردەکەوێت به‌ ڕوونی له‌ ئاسۆدا له‌ كاتێکەوە بۆ كاتێكی تر به‌ قه‌ده‌رو كاتی دیاریكراو له‌ دێڕە نوسراوەکانی کتێبەکەی الله، وه‌ ئه‌م هه‌واڵه‌شم هێناوه‌ بۆت له‌وه‌ی به‌ پێغه‌مبه‌ر وتراوه‌ له‌ قورئانی گه‌وره‌ ده‌رباره‌ی هه‌واڵه‌ زانسته‌ شاراوەو غه‌یبی یه‌كان، وه‌ هه‌واڵه‌كه‌م بۆ نه‌هێناون پاشان بڵێم: دڵم هەواڵی پێدام، به‌ڵكو له‌ مەحكه‌می كتێبی په‌روه‌ردگاره‌كه‌م ده‌رمهێناوه کە زانایه‌ به‌ هه‌موو غه‌یب و نهێنی و شاراوه‌كان. وه‌ الله ش فێری ئه‌م قورئانه‌ی كردووه‌ تاکو روونی بكاته‌وه‌ تاکو خه‌ڵكی پێ فێربكات، وه‌ الله ش ته‌نها تایبه‌تی نه‌كردووه‌ به‌ ئه‌و به‌بێ ئێوه‌، ئایا له‌ ‌اللە ناترسن؟ به‌ڵكو الله دایبه‌زاندۆته‌ سه‌ر پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی تاكو به‌ڵگه‌ی پێ به‌سه‌ر خه‌ڵكیدا بهێنێته‌وه‌، وه‌ خه‌ڵكیش به‌ڵگه‌ی پێ بهێننه‌وه ئه‌وه‌ی به‌هه‌مان شێوه‌ به‌دوای پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی كه‌وتبێت. وه‌كو اللە ی پایەبەرز پشتڕاستی ده‌كاته‌وه‌ له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت: {قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ} صدق الله العظيم [يوسف:108].

وه‌ قورئان به‌سه‌ر ئێمه‌دا دانه‌به‌زیوه‌ به‌ڵام ئه‌وه‌ی الله ویستبێتی له‌زانسته‌ شاراوەو غه‌یبیه‌كانی تێدایه‌، جا ئێوه‌ ده‌زانن قورئان پەیامێکە له‌ لایه‌ن الله ی زانا به‌ غه‌یب و نهێنی و شاراوه‌كانه‌وه‌ دابه‌زێندراوه‌ بۆ سه‌ر پێغه‌مبه‌ری الله به‌ قورئان بۆ باپیره‌م محمد پێغه‌مبه‌ری الله -دروودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی- وه‌كو اللە ی پایەبەرز پشتڕاستی ده‌كاته‌وه‌ له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت: {عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ‌ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا ﴿٢٦﴾ إِلَّا مَنِ ارْ‌تَضَىٰ مِن رَّ‌سُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَ‌صَدًا ﴿٢٧﴾ لِّيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِ‌سَالَاتِ رَ‌بِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَىٰ كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الجن].

له‌به‌ر ئه‌وه‌ی پەیامەکانیان زانستی شاراوەو غه‌یبی تێدابووه‌ كه‌وا كه‌س نایزانێت جگه‌ له‌ الله، جا دایبه‌زاندۆته‌ سه‌ر پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی له‌ مەحكه‌می كتێبه‌كه‌ی له‌كاتێكدا پێش دابه‌زینی ئه‌م زانسته‌ شاراوەو غه‌یبیانه‌ نه‌ پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ پێی زانیون‌ نه‌ گەلەکانیشیان، به‌ڵام له‌دوای دابه‌زینی له‌ كتێبه‌كه‌دا پێغه‌مبه‌ره‌كه‌و به‌هه‌مان شێوه‌ باوەڕدارەکانیش ده‌یزانن- له‌وه‌ی الله دایبه‌زاندووه‌- له‌گه‌له‌كه‌ی، جا به‌هه‌مان شیوه‌ ئه‌وانیش پێی ده‌زانن له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی زانستی غه‌یبی و شاراوه‌شن به‌ڵام له‌پێش دابه‌زینەکەی كه‌س نه‌یزانیون ته‌نها اللە نەبێت. وه‌كو اللە ی پایەبەرز پشتڕاستی ده‌كاته‌وه‌ له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت: {تِلْكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ} صدق الله العظيم [هود:49].

وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو جیهان..
براتان ئیمام مه‌هدی ناصر محمد يه‌مانی.
ــــــــــــــــــ
30716